Lilja

Stjцrnur skнna bjartar н nуtt,
lнkt og юъsund skнnandi tбr б nжturhimni.
Юessi nуt er sъ nуtt sem mun fжra mйr yfirvцldin.
Юeir grбta... englar Guрs н paradнs!

Йg sй bjцrtustu stjцrnuna falla,
hъn fellur н бtt aр mйr.
Йg finn mбtt minn aukast.
Йg finn sбl mнna styrkjast.

Йg er hйr, einn meр mнnum eina vini,
nуttinni, henni йg get tryst.
Trъ mйr hefur hъn veriр.
Hъn opnar sйr fyrir mйr.

Aрeins hъn getur tendraр mitt sбlarbбl.
Юvн ferр mнn virрist eilнf, mнn leit er eilнf.
Stjarnan fellur бfram н mнna бtt.
Юaр er sem himinn opnast
og ъt kemur hъn, hvнtklжddur engill.
Kominn til aр hleypa mйr inn б nэ?

Svo falleg rцdd hvнslar н huga mнnum.
Varir hennar hreyfist ei...
"Ekki vera hrжddur, юъ ert ekki einn.
Йg skal gжta юнn б юinni leiр.
Hцfuр skaltu bera hбtt
og юъ munt finna himnarнki!"

Hъn hverfur б braut hins mikilfengna himins.
Hъn er юaр eina sem йg sй.
Enn б nэ er йg einn og yfirgefinn
reikandi um myrkriр sem blindur vжri...

Sбlarrу tekur yfir lнkama minn,
aldrei hef йg veriр jafn бkveрinn.
Rнki himnanna verрur mitt!
Hvaр er nafn юitt?